Edebiyat, acıyı teselli eder. Gadre uğrayan doğanın ve insanın yanında durur. Nesillerden nesillere geçen, adeta taşlaşmış acıları insanın yüreğinden ve zihninden çözüp çıkarmaya çalışır. Yazının gücü, acının gücünü alt edebilecek tek eylemdir bence. Edebiyatın tesellisi, acıyı – en azından - tahammül edilebilir sınırlara çeker...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder